Η ενδοδαπέδια ή υποδαπέδια θέρμανση είναι ένα κεντρικό σύστημα θέρμανσης. Το πως τοποθετείται αναλύουμε παρακάτω.

φώτο: monachos.gr

Το σύστημα αυτό, λοιπόν, λειτουργεί, χωρίς θερμαντικά σώματα, με νερό χαμηλής θερμοκρασίας και θερμαίνει ομοιόμορφα τον χώρο.

Αποτελείται από το λεβητοστάσιο, ένα ζεύγος κατακόρυφων σωλήνων (προσαρμογής και επιστροφής του νερού) και το οριζόντιο δίκτυο σωληνώσεων, το οποίο τοποθετείται μέσα στο δάπεδο σε μορφή κύκλων, μαιάνδρων ή S.

Το λεβητοστάσιο και το ζεύγος κατακόρυφων σωλήνων είναι ίδια με αυτά του μονοσωλήνιου συστήματος. Το οριζόντιο δίκτυο αποτελείται από πολλά κυκλώματα σωλήνων που ονομάζονται βρόχοι ή θερμοκυκλώματα.

Σε αντίθεση με το μονοσωλήνιο και δισωλήνιο σύστημα όπου η θερμοκρασία του νερού είναι 90 ⁰C και 70 ⁰C αντίστοιχα, το νερό στο οριζόντιο δίκτυο έχει θερμοκρασία 45 – 50 ⁰ C. Η θερμότητα μεταδίδεται από τους σωλήνες στο δάπεδο και από αυτό περνάει στο χώρο.

Πάνω στην πλάκα του δαπέδου τοποθετείται η στεγανωτική στρώση, ακολουθεί το μονωτικό υλικό πάχους 4 – 5 cm και ύστερα οι σωληνώσεις οι οποίες στερεώνονται πάνω σε πλαστικό ή δομικό πλέγμα με ειδικούς πλαστικούς σφικτήρες. Εν συνεχεία πάνω από τους σωλήνες χύνεται μπετόν πάχους 5 – 7 cm, που ονομάζεται κολυμβητό δάπεδο και ακολουθεί η τελική επικάλυψη με πλακάκια, ξύλινο δάπεδο ή μάρμαρο (φώτο). Οι αποστάσεις των σωλήνων δεν είναι σταθερές, αλλά όπου απαιτείται περισσότερο θερμικό φορτίο (π.χ. κοντά σε παράθυρα) το δίκτυο είναι πιο πυκνό.