Σε συνέχεια του άρθρου μας για τα ασφαλτόπανα ως μέσα υγρομόνωσης, θα περιγράψουμε τις τρεις κατηγορίες τους ως προς την τελική επικάλυψη και θα αναφέρουμε τις προτιμότερες εφαρμογές τους.

• Ασφαλτόπανα χωρίς επικάλυψη
  Στην τελική επιφάνειά τους υπάρχει συνήθως αντιριζική μεμβράνη, δηλαδή μεμβράνη αδιαπέραστη από τις ρίζες των φυτών. Εφαρμόζονται  σε εργασίες σχετικές με τη γη και πρέπει να προστατεύονται από την υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία. Το πάχος του φύλλου είναι 1-3mm.

Συνηθισμένες Εφαρμογές:
Στεγανοποίηση τοιχείων υπογείων, στεγανοποίηση σε ζαρντινιέρες, προστασία μεταλλικών κατασκευών, σωλήνων κλπ. που μένουν μόνιμα κάτω από τη γη.

• Ασφαλτόπανα με επικάλυψη ψηφίδας
  Έχουν σαν τελική επικάλυψη ψηφίδα σε διάφορα χρώματα (λευκή, γκρι, κόκκινη) για διαφορετικό αισθητικό αποτέλεσμα.  Η ψηφίδα λειτουργεί ως μέσο προστασίας του ασφαλτόπανου από την ηλιακή ακτινοβολία. Το πάχος του φύλλου είναι 3-4 mm.

 Συνηθισμένες Εφαρμογές:
Στεγανοποίηση μικρών δωμάτων, στεγανοποίηση κεκλιμένων στεγών.

• Ασφαλτόπανα με επικάλυψη φιλμ αλουμινίου
  Έχουν σαν τελική επικάλυψη φύλλο αλουμινίου. Το αλουμίνιο ανακλά την ηλιακή ακτινοβολία και είναι γενικά ανθεκτικό υλικό, όμως αλλοιώνεται όταν βρίσκεται σε μόνιμη επαφή με έντονη υγρασία. Είναι λοιπόν προτιμότερο να αποφεύγεται η τοποθέτηση των ασφαλτόπανων αυτών σε δώματα χωρίς κλίσεις γιατί δημιουργούνται λιμνάζοντα νερά τα οποία προκαλούν την ταχύτερη διάβρωση και οξείδωση του αλουμινίου. Για καλύτερα αποτελέσματα χρησιμοποιούμε ασφαλτόπανα με ανοδιώμενο φιλμ αλουμινίου, που είναι πιο ανθεκτικό.

Συνηθισμένες Εφαρμογές:
Στεγανοποίηση δωμάτων με καλές κλίσεις, στεγανοποίηση στηθαίων, ρωγμών.